BÓG MIŁUJACY

.


BÓG MIŁUJĄCY, WYROZUMIAŁY I CIERPLIWY







Cicha przemiana ery Kali Yuga w Sathya Yugę, będąca owocem niezwykłej pokuty Bhagavana Sri Sathya Sai Baby oraz Jego Shakthi, Sri Vasanthy Sai, trwa i wyda wkrótce owoce. Boskie wibracje Swamiego i Sri Vasanthy Sai, wnikające w Mukthi Stupi na terenie Jej aszramu Mukthi Nilayam (jest to Vaikunta na Ziemi), roznoszą się na całe Uniwersum. Wszystkie książki Sri Vasanthy Ammy, przyjęte przez Swamiego na Jego darszanach i pobłogosławione przez Niego, przemienia On w Swoje uczucia i myśli. Z kolei łączą się one z uczuciami i myślami Jego Shakthi. Następnie wysyłane są przez Bhagawana Sri Sathya Sai w Kosmos, stymulując w ten sposób proces transformacji.
Sri Sathya Sai Baba również ulega przemianie pod wpływem niespotykanej dotąd Premy, jaką obdarza Go od ponad sześćdziesięciu lat Jego Shakthi, Sri Vasantha Sai. Nie występuje On już tylko w stanie Nishta (Niemego Świadka). Jest On także wyrazicielem Premy. Jest to transcendentalne preludium do Sathya Yugi oraz przygotowanie do roli Awatara Prema Sai.
Sri Vasantha Sai (będzie ona Premą, żoną Awatara Prema Sai), której przedstawiciele organizacji Swamiego zakazali wstępu do aszramu Prashanti Nilayam oraz odmówili wstawienia jej książek do tamtejszej księgarni, bywa na darszanach. Kiedy Swami wzywa Ją do siebie, pojawia się Ona w ciele subtelnym. Widziana jest tylko przez Swamiego oraz Swoich aszramitów. Bywa, że tańczy wokół Swamiego jako piękny motyl. Te oraz inne tajemnice ujawnia kolejna książka Sri Vasanthy Sai „Ananda Sutra”, opublikowana w 2010 r. Każdy rozdział tej książki Swami odebrał na Swoim darszanie.


„Jego Nishta, Jego czekanie zostały rozbite przez moje łzy.”
31 lipca, 2008 r. Medytacja
(…)

Vasantha: Kiedy przybyłeś jako Kryszna, zrobiłeś mnóstwo rzeczy.

Swami: Nie wiedziałem niczego o Premie. Stosowałem różne sposoby wobec wielbicieli, ale nie doświadczałem. Awatarowie inkarnują się tylko po to, aby ustanowić Dharmę (prawość – tłum.) Mimo iż są oni ucieleśnieniem Premy, nie doświadczają jej.


„Ich miłość, Prema przeznaczona jest dla całego stworzenia. Obdarzają oni Premą wszystkich jednakowo. Kiedy inkarnują się, nie mają osobistego życia, ani życia jak zwyczajni ludzie, posiadający żonę i rodzinę. Oni nie inkarnują się po to, by prowadzić takie życie. Dlatego nie znają oni miłości rodzinnej, nigdy nie doświadczają miłości kobiety. Taka jest natura życia Awatara.
Od chwili narodzin tęskniłam tylko za miłością Boga. Oddzieliłam się od Boga i urodziłam się na Ziemi. Pierwszym uczuciem, jakie pojawia się u noworodka, jest głód. Nie znam uczucia głodu, ani pragnienia. W dzieciństwie, ponieważ nigdy nie miałam wspomnianych uczuć, mówiłam: „Boli mnie żołądek.” Rodzice prowadzili mnie do wielu lekarzy. Jeden lekarz powiedział: „Wasza córka, nieświadomie mówiła, że boli ją żołądek, jednak prawdziwym powodem dolegliwości jest głód. Jeżeli powie, że odczuwa ból, dajcie jej ryżu, ugotowanego na mleku albo mleka.”
„Ponieważ są to moje pierwsze narodziny na Ziemi (Bhagawan Sri Sathya Sai Baba podzielił Siebie na połowę; Jego drugą połową jest Jego Shakthi, Sri Vasantha Sai – tłum.), nie potrafiłam powiedzieć, czym jest głód. Podobnie Awatarowie nie wiedzą, jak okazywać miłość swoim żonom. Nie znają uczuć kobiety, ani uczuć Premy. Kiedy Swami nie odbierał listu napisanego przeze mnie przez wiele dni, płakałam i zastanawiałam się nad innymi sposobami, by przekazać korespondencję i wyrazić swoją Premę. Dlatego Swami mówi, że postrzega moją Premę pod zupełnie nowym kątem.
Kryszna demonstrował różne lile dla Swoich wielbicieli. Zamieniał dzień na noc, zmieniał wygląd pełni Księżyca. Wykonywał On wiele podobnych działań. Wszystko to było dla Jego wielbicieli oraz w celu ustanowienia Dharmy.
Swami postępuje podobnie, robiąc wiele rzeczy dla Swoich wielbicieli. Posiada On wszelkie moce, jednak Prema jest nowym i niezwykłym doświadczeniem dla Niego.”


2 sierpnia, 2008 r. Medytacja


Vasantha: Swami, powiedziałeś, że nie wiesz, w jaki sposób okazywać Premę. Jak to jest? Przecież wszystko wiesz, dlaczego mówisz w taki sposób?

Swami: Napisałaś, że Awatarowie inkarnują się tylko dla dobra Raja Dharmy (Dharma, którą uosabiał król Rama- tłum.). Zatem Awatar inkarnuje się z ograniczeniem, którego celem jest ustanowienie Dharmy. Nie ma miejsca na życie osobiste, ani uczucia indywidualne. Awatarowie działają mechanicznie; Awatar jest świadkiem. Ich małżeństwa i dzieci tez służą ustanowieniu Dharmy. Ich życie jest wyłącznie po to, by wspierać Dharmę. A ty przybyłaś dlatego, by tę sytuację zmienić. Przybyłaś, by zmienić sposób postępowania Awatarów. Powoli, sukcesywnie odmienisz ich jałowe życie.

Vasantha: Przez minionych 70 lat podejmowałam ogromny wysiłek, ale Ty nie otworzyłeś się i nie pokazałeś Swego serca.

Swami: Serce Awatarów jest jak pąk. Dzięki temu, że płaczesz, dzięki łzom, tęsknocie i Premie rozchylają się poszczególne płatki i z pąka powstaje kwiat.

Vasantha: Swami, jak długo jeszcze będę tęsknić? Jeżeli ustanowisz Dharmę, co stanie się z żoną i dziećmi? Ich przeznaczenie nie jest zmienione.

Swami: Och, Królowo serca Mego,
Prosiłaś, bym otworzył Swoje serce.
Jak mam pokazać płacz Mego serca?
W jałowym życiu Awatara
Czułość zamknięta jest jak pąk.
Twoja tęsknota, łzy i Prema sprawiają,
że rozchyla się każdy płatek.

Koniec medytacji.


(…) „...Swami powiedział mi, że byłam Radhą. Opublikowałam pierwszą książkę. Po przeczytaniu przekazu z Biblioteki Liści Palmowych pewna osoba oświadczyła: „Nie przyjeżdżaj już do Prashanti Nilayam.”
Czy kłamstwem jest, że Swami powiedział: „Radha”? Czy wszystko, co jest w moich książkach, to kłamstwa? Czy to kłamstwo, że Swami złożył podpis na książce? Czy fotografia, na której Swami składa podpis na książce jest kłamstwem?
Ale oni oznajmili, że to, co powiedział Swami, nie jest poprawne. Swami polecił Chettiarowi: „Wystaw tę książkę w księgarni w Prashanthi Nilayam.” Ale oni tego nie zrobili. Powiedzieli, że książka zepsuje wizerunek Swamiego. Kto kogo ochrania?
Sri Rama poprosił, aby Sita weszła w ogień, by dowieść światu swej czystości. Dopiero po tym zajściu przywiózł On Sitę do Ayodhyi. Ale pracz wówczas rzekł; „Cokolwiek Rama lub Agni powiedzą i tak nie uwierzę w jej czystość.” Słysząc te słowa, Rama bezzwłocznie wysłał Sitę do lasu. Podobnie ludzie w Prashanti Nilayam oznajmili: „Radha, złożony podpis na książce, ale my i tak nie wierzymy, że to prawda. Nie przyjeżdżaj tutaj.”
„W ten oto sposób posłali mnie do lasu. Czy Awatar nie ma żadnych praw na tym świecie? Czy Awatarowie nie powinni mieć tego, co lubią lub nie lubią? Świat narzuca zasady Bogu. Czy jest to wdzięczność za to, jaką należałoby okazywać Awatarowi, który przybył, by ustanowić Dharmę i ochraniać całą ludzkość?
Gdyby Rama tylko zapytał pracza: „Kim jesteś, że ingerujesz w Moje życie?” Gdyby wtrącił tego pracza do więzienia, wówczas ludzie pojęliby chwałę Awatara. Podobnie, Swami mógłby powiedzieć: „Kim jesteś, że ignorujesz Moje polecenia? Wystaw książkę w księgarni w aszramie.” Swami w ciągu sekundy mógłby spalić tego, kto mi odmówił. Wówczas wszyscy zrozumieliby chwałę Awatara. Jednakże Awatar nie postąpi w taki sposób. Dla dobra świata Awatarowie znoszą dyshonor, podobnie jak ich żona i dzieci. Ignorant, który krytykuje Awatara, powinien tego zaprzestać i pomyśleć: „Bóg może zniszczyć cały świat w ciągu minuty.” Jednakże bez względu na to, co człowiek mówi, On milczy. Świadczy to o Jego niezmiernej łasce i poświęceniu. Wszyscy muszą uświadomić sobie tę prawdę.
Oddzieliłam się od Swamiego i ciężko pokutuję, by usunąć ignorancję ze świata, by zniszczyć ignorancję tych, którzy krytykują życie Boga. Awatar, Jego żona i dzieci też posiadają uczucia. Poprzez swoje uporczywe pisanie podkreślam to. Przybyłam, by odmienić stan Awatara i Jego rodziny, jak również wyjednać ich prawa przed światem.” (…)
„Powiedziałam Swamiemu: „Jesteś jak Dharmaraja. Jesteś jak Rama. Milczysz i patrzysz na to wszystko, co się dzieje.” Pytałam i nie przestawałam płakać. Następnie odłożyłam pióro i powiedziałam: „Już nie będę pisać.”

Swami rzekł: „W Mahabharacie, widząc rodzinę i krewnych, Arjuna powiedział: „Nie chcę królestwa, zdobytego w następstwie zabicia tych ludzi.” Powiedziawszy to, odłożył łuk Gandiva. Podobnie i ty myślisz, że ci ludzie są Mi bliscy i odkładasz swoje pióro Gandiva. Weź Gandivę do ręki i pisz.”
Dopiero wówczas zaczęłam znowu pisać. Swami pobłogosławił moje pióro vibuthi.
Arjuna użył łuku Gandiva, aby wszystkich zabić. W Wojnie Mahabharata zginęli wszyscy z wyjątkiem Pandawów. W owym czasie wszyscy mężczyźni zostali zabici z wyjątkiem młodych i bardzo starych. Tak się stało po obu stronach. Za pomocą pióra Gandiva opisuję swoje uczucia oraz niszczę złe cechy. Ciała nie są unicestwiane, jedynie uczucia.”

Po napisaniu tego rozdziału poprosiłam, by Swami pobłogosławił go, potwierdzając, że wszystko jest poprawne. Wzięłam książkę z półki. Była to Bhagavata Vahini. Otworzyłam ją na stronie 168. Oto słowa Swamiego: „Musi się przejawić łaska Boga.


OM SRI SAI VASANTHA SAIESAIYA NAMAHA


.